Flamenco to zjawisko, to siła drzemiąca w człowieku, która uwalnia się pod wpływem rytmu, muzyki i emocji. Flamenco nie zna granic. Kto raz je pokocha, będzie kochał już na zawsze. Flamenco przez wieki kształtowało się na kanwie wielu przenikających się i współistniejących kultur. Nieobce są mu więc akcenty żydowskie, arabskie i cygańskie. Flamenco to sztuka, którą nie tylko się wykonuje, ale i współtworzy razem z odbiorcą. Wyrażanie emocji jest w niej tak samo ważne jak ich odbiór. Choć sztuka to niełatwa, trudno w Andaluzji, w regionie z którego się wywodzi znaleźć osobę, która nie znałaby przynajmniej jej podstaw. Flamenco jest tam tak oczywiste, jak to że się oddycha. Przygodę z flamenco warto więc właśnie zacząć u źródła, czyli w Andaluzji. W Grenadzie i Sewilli niemal na każdym kroku znaleźć można jego ślady. Tańczy się na ulicach, w tablaos – specjalnych lokalach poświęconych flamenco i penas – uroczych knajpkach, których w Andaluzji nie brakuje.
Ale trzeba pamiętać, że to nie tylko taniec. To również śpiew i akompaniament instrumentów takich jak cajon (specjalna skrzynka), gitara i kastaniety. To one nadają rytm, podnoszą napięcie, nadają akcent najważniejszym momentom występu. Nie muszą być wykorzystywane jednocześnie, można tylko tańczyć, śpiewać lub grać. Ale najbardziej spektakularne są te występy, gdy na scenie współbrzmią gitary, stukot kastanietów i szelest ruchów tancerzy.
Flamenco nie zna słowa „bariera” – tańczyć może każdy bez względu na wiek i płeć. Flamenco jest dostojne, wyraziste i ekspresyjne. Kobiety w sukniach z trenami i falbanami, które pomagają sobie w tańcu rozłożystym wachlarzem i chustami, elegancko ubrani mężczyźni, którym nierzadko towarzyszy kapelusz. Flamenco zachwyca każdym elementem, każdym szczegółem, każdym ruchem i każdym dźwiękiem. Jednak na pełne poznanie i pokochanie flamenco nierzadko potrzeba poświęcić trochę czasu. Pamiętajmy jednak, że flamenco zawsze warto spróbować. Flamenco uwalnia emocje, budzi namiętność, daje pewność siebie.
W Polsce istnieje wiele szkół, które uczą nie tylko tańca, ale również kultury flamenco. Wybierając szkołę flamenco, warto zdecydować się na tę, którą prowadzą doświadczeni tancerze, praktycy, którzy swoje umiejętności ciągle doskonalą na światowych scenach i konkursach flamenco. Warto też wcześniej zainteresować się samą kulturą i genezą flamenco, poszukać inspiracji i elementu, który najbardziej zagra w naszym sercu. Nic nie szkodzi również na przeszkodzie, by porozmawiać z doświadczonym nauczycielem o jego przeżyciach, emocjach i inspiracjach.