Choroba polega na wystąpieniu na skórze głowy łysych placków. Czasem objawy widoczne są także na innych strefach ciała i dotyczyć mogą dorosłych i dzieci. Specjaliści podają, że leczenie choroby jest dość trudne, ale bardzo ważna jest szybkość reakcji i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Ten rodzaj łysienia w 60% przypadków rozpoznaje się przed ukończeniem 20. roku życia.
Przyczyny łysienia plackowatego
Specjaliści podają, że około 20% przypadków choroby ma swoje źródło w genetyce. Współczesna medycyna nie zbadała jednak dokładnie przyczyn występowania tego schorzenia. Do głównych przyczyn choroby możemy zaliczyć zaburzenia autoimmunologiczne: cukrzyca typu 1, bielactwo, toczeń rumieniowaty, Hashimoto. Łysienie plackowate występuje u 10% pacjentów z zespołem Downa. Zauważono większą zachorowalność u bliźniąt jednojajowych i u krewnych pierwszego stopnia. Do przyczyn choroby można zaliczyć także niedobory witamin i minerałów, słabe krążenie w skórze głowy, zaburzenie faz wzrostu włosa. Stosowanie niektórych leków także przyczynia się do rozwoju choroby. Długotrwały i intensywny stres także może być jedną z przyczyn. Jak widać łysienie plackowate przyczyny są bardzo rozległe i nie do końca zbadane.
Łysienie plackowate: objawy i charakterystyka choroby
W łysieniu plackowatym włosy wypadają w skupiskach, które powodują powstanie łysych placków. Schorzenie może wystąpić w każdym wieku i jest drugą najczęstszą przyczyną utraty włosów wśród ludzi. Łyse obszary skóry głowy mają różnorodny kształt i wielkość, a przebieg choroby ma charakter trwały lub przejściowy. Łysienie plackowate występuje u dzieci, dorosłych i osób starszych. Wyróżnić można 3 odmiany choroby: zwykłe, uogólnione i całkowite. Odmiana zwykła to okrągłe lub owalne ogniska łysienia, które często zlewają się ze sobą, tworząc duże łyse placki. Łysienie plackowate uogólnione charakteryzuje całkowity brak włosów na głowie i innych partiach ciała. Odmiana całkowita dotyczy natomiast tylko skóry głowy. Przebieg choroby jest nasilony różnie, w zależności od przypadku. Łysienie może przybrać postać jednego ogniska łysienia, które jest obecne cały czas lub mniejszych ognisk, które pojawiają się okresowo. Po kilku lub kilkunastu miesiącach następuje samoistne odrastanie włosów.
Diagnostyka i leczenie
Lekarz na podstawie oględzin skóry i wywiadu z pacjentem będzie w stanie postawić diagnozę. W niektórych przypadkach konieczne okaże się wykonanie badań krwi lub biopsja skóry. Leczenie łysienia plackowatego jest bardzo trudne i długotrwałe, ale pod warunkiem przestrzegania zaleceń może być skuteczne. Doświadczony specjalista dokona diagnozy i zaplanuje najlepsze leczenie. Kliniki medyczne oferują kilka metod leczenia i zaliczamy do nich mezoterapię, terapię UVA/UVB/PUVA, kriomasaż. Mezoterapia to zabieg, który polega na podskórnym podaniu odpowiednio dobranych mieszanek odżywczych. Często stosuje się podanie osocza bogatopłytkowego. Terapia naświetlaniem polega na działaniu na skórę głowy odpowiednimi promieniami. Zabiegi te pobudzają krążenie w skórze głowy, co prowadzi do lepszego odżywienia cebulek włosowych. Kriomasaż polega na podaniu podtlenku azotu, który pobudza włosy do odnowy i powoduje ochłodzenie tkanek. Nie bez znaczenia jest także zapobieganie chorobie. Pacjent może samodzielnie w domu wykonywać masaż skóry głowy i pobudzać jej krążenie. Dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie diety o niskim indeksie glikemicznym. Specjaliści polecają także stosowanie olejku lawendowego lub rozmarynowego.